Het rijksmonument de Lichtenberg heeft een grote architectonische, cultuurhistorische, ruimtelijke en geschiedkundige waarde. Het vormt een belangrijk onderdeel van het cultureel erfgoed van Weert. Ook op nationaal niveau wordt grote waarde aan dit complex toegekend. Het is een ontwerp van architect Pierre Weegels (1904-1966).
Weegels was een modernistisch architect, die zich liet inspireren door Le Corbusier. Net als deze was hij toegewijd rooms-katholiek. Hij ontwierp in de vijftiger jaren een aantal kerken.
Sinds eind jaren ’60 verloren de verschillende onderdelen hun functie en zijn ze niet meer onderhouden. Op dit moment verkeren diverse gebouwen in zeer slechte staat. Om onherstelbare schade te voorkomen, is het de bedoeling het gebied weer een zinvol en structureel gebruik krijgt.
Het monument ligt in het gebied tussen de Kazernelaan, Nelissenhofweg, Parklaan en IJzerenmanweg in Weert. Het monument is gebouwd tussen 1954 en 1961. Deze periode valt binnen de wederopbouwperiode na de oorlog. Karakteristiek voor deze periode zijn, vanwege de toen bestaande schaarste, onder meer de materiaalkeuze en stedenbouwkundige opzet. Deze werden vaak gekenmerkt door soberheid en eenvoud, maar ook door vernieuwing.
Het complex is gebouwd als faciliteit voor onderwijs, cultuur, sport en religie van het College in Weert. Het monument bestaat uit vier onderdelen: het openluchttheater, de Mariakapel, de tennisbanen met ommuring en paviljoen en het (voormalig) zwembad. Daarnaast maken ook het pomphuis, het entreepleintje, instructeurs- en entreegebouw, ommuring, grachten, brug en de omwalling onderdeel uit van het complex.
Op 21 oktober 2007 neemt minister Plasterk de Lichtenberg op in de Top 100 van potentiële rijksmonumenten uit de wederopbouwperiode 1940-1958. Op 29 oktober 2010 wordt het complex aangewezen als rijksmonument, waarna op 7 januari 2011 inschrijving in het monumentenregister volgt.
