Het stationsgebouw van de Nederlandse Spoorwegen met vierkante opzet, werd gebouwd in 1913 in de stijl van het Traditionalisme. Het eerste station moest in 1911 wijken voor de aanleg van de spoorlijn Eindhoven Weert waardoor ook een nieuw stationscomplex met rangeerterrein moest worden gebouwd. Het oorspronkelijk complex lag gelijkvloers met de andere verkeerswegen.
Voor de aanleg van de nieuwe lijn koos voor de aanleg van een verhoogd spoor. Dat was weliswaar een duurdere oplossing, ook door de aanleg van viaducten, maar voor de verkeersdoorstroming was hij veel gunstiger. Dat men voor deze oplossing koos kwam mede op aandringen van Victor de Stuers, de afgevaardigde van het district Weert in de Staten Generaal, die ook gepleit had voor de aanleg van de spoorlijn zelf. De overgang werd zodoende een viaduct en oostelijk ervan kwam een nieuw station met plein waarmee de verkeerssituatie drastisch veranderde. Dat wilde ook zeggen dat de huizen die oostelijk langs de Stationsstraat stonden het veld moesten ruimen. Het nieuwe station kwam als het ware in hun achtertuin te liggen.
