In Maastricht wordt op 7 maart 1937 de later in Weert bekende kunstenaar Wil Leenders geboren. Opgroeiend in een gezin met een horeca-achtergrond, moet Wil al zijn overredingskunst in stelling brengen om toestemming te krijgen na zijn Mulo-opleiding naar de Middelbare Kunstnijverheidschool in Maastricht te gaan.
Al vanaf zijn tiende levensjaar werkt Leenders liever met potlood en penseel dan te roeren in potten en pannen. Na zijn militaire dienst gaat Wil Leenders naar de Jan van Eijckacademie in zijn woonplaats. Daar leert hij het vak van monumentaal glazenier. Op de academie loopt hij de Weerter kunstenaar Jan Tullemans tegen het lijf en er ontstaat een hechte vriendschap. Vader Leenders blijft sceptisch over de loopbaan van zijn zoon. “Kunst is honger lijden”, houdt hij Wil voor. En inderdaad, van alleen zijn kunstwerken kan Leenders niet leven. Hij is dan ook tot aan zijn pensionering op 59-jarige leeftijd docent, eerst aan het doveninstituut in St. Michielsgestel en later aan de Jacobsmulo in Born. Wil Leenders staat in de Weerter kunstenaarskringen bekend om zijn niet aflatende kritische houding ten opzichte van het gemeentelijk kunstbeleid.
Het stoort hem dat vooral jonge Weerter kunstenaars nauwelijks de kans krijgen in de Gemeentemuseum De Tiendschuur te exposeren.
