D’r zeen nog e paar van di-j aoj knarre aanne stamtaofel di-j zich det nog vagelik kunne memorieëre, mer ècht mejgemaaktj hebbe ze ’t al neet mieër. Ich heb ’t oeëver boeërderi-jje van wiêt vuur d’n oeërlog di-jje neet mieër kuntj vergeliêke met di-j villaas met losstaondj ‘n groeëte scheur d’r achter waat allewiel ’n boorderi-j hetj. Nein, in dae-n tiêd dae ich bedoel haadje alles nog oonger ein daak. Woeënhoês, din, scheûr, vêrrekesstâl, en hinnekoeëj. En ’t hoeëj loog opgetasj oppe schelft.
Miên vader en zien femiêlie, geboeërtig van Meyel, koste dao waal nog oeëver vertelle. Asze saoves nao bèd moste, woeërt d’r gezagdj: “En noow oeëver d’n din, langs de mooshoeëfhègk nao ’t huuske en dan boete pisse, baeje en ‘t bèd in”. Want ’t huuske loog neet binneshoês. Gek eigelik: want de kuj mochte binneshoês schiête inne stal, zjuust wi-j ouch de vêrrekes, mer zèllef mosje nao boete, de frisse locht in um oppe boutkiet te doon waat dejje dao huuërdje te doon. Soeëmers ging det bêrreves, en swîntjers met de klûmp aanne poetekes. En asj reîngeldje waas gein lolletje, want ge mosj oonger d’n euzendröp doeër loupe en woordje al naat vuurdejje inne reîngel kwoomtj. En trök ‘tzèlleje. Ge haatj d’r waal vôlautomatiese stânkaafzuûging asj e bitje wèjdje en doeërspeûle moszje met ‘ne eimer water daeje met de pötgaffel oet de pöt troktj. Dae koszje ’t béste al pötte vuurdejje oppe kakdoeës gongtj zitte.
En det det schiêthoês boete stong, waas neet vör de stânk, want zoeë-n boeërderi-jke waas tot in alle heûk en gate doeërtrokke vanne stâllocht van ’t vieë. Dao hoofdje det boetetwalet neet aan beej te drage. Ge kosj d’r neet aan ontkaome mer de bewoeëners zèllef roeëke det neet mieër. As zoeëne boorejong of dörske (= Meyels vör maegdje) gong dânse, koszje nog aan eur soondesse klei-jer roêke detze van boore-komaaf woore. Dao woore ze neet minder um, mer ze roeëke toch ângers as de stadse jongluj. Dao haadje ’n briljantienlocht umhaer hânge. Kale-kak-locht zoeë te zègke. Di-j boorderi-jlocht trok dus ouch inne klei-jer. Allewiel roêkdje âmper wat, of hieël niks, ajje langs ’n boorebebedooning kotj. En de buurt mer klage detj stînktj! “Frische Landluft”, zagte ve vreuger as ve tösse de akkers doeër fietzje en de boor waas aant tonne. Det stoonk wêrkelik penetrânt ’n oor inne wîndj en koszje tot käökes tow ongemoodj van waere. Det moog neet mieër en noow spuite ze de hieël zooj oonger ‘t aerd. Det dieëje ze vreûger al met faekalieje uut ’t huuske. Op d’n akker d’r mej! “Kringloup”, zegke ze allewiel.
© Frits Weerts / Bullseye Publishing
Boek Stamtäöfelke kopen
’t Book es te koup beej de bookhândel (Bruna, Primera), de oetgaever Bullseye Publishing en beej Frits zelf (bestelle via e-mail) vör de priês van 24 eurokes.