In ’n gedicht vanCees Buddingh stieët: “De oude boer zat in de avondzon en telde z’n kloten”. Wieter as twieë zalle neet gekaome zeen. En begintje dan weer vuuraafaan? Dao mos ich aan dînke wi-j ich beejgaondje foto tieëgekwoom. Di-j beûrkes hebbe geine tiêd um eur kloeëte te telle, want di-j zeen, zittendj inne aovendjzon, drök aant delibrieëre wi-j de wèrreltj d’r oet haaj motte zeen. Minse oet d’n gooje aoje tiêd? Zoeë neume vae allewiel d’n tiêd toen oeës vuuraojers ’t slechter haaje dan vae noow. Mer zoeë te zeen zeentj kontênte aoj knarre, en um kontênt aod te zeen mojje ’n gooj gezondheid hebbe en ’n slecht gehuuëge.
Aan de klei-jer di-j ze aan hebbe kujje zeen det ze dao-in eur laeve lang hebbe motte motte poejakke. Asj ’n kluuërefoto waas, koszje zeen det de keele blaw woore, zjuust zoeë blaw as de boorekeel dae ve noow nog mer allein nao’t boorebâl aandoon. Inne blawvêrveri-j woeërte di-j gekluuërdj met ’n aaftreksek van meekrap. In Wieërt gebuuërdje det hieël vreûger in ’t pand “’t Blauwe Schaep”, naeve ’t aod stadhoês oppe Mêrrentj. De gaevelstein boeëve inne moor deût dao nog aan dînke. Vanne blaar van de meekrap (wede) woeërt de blaw kluuëstof gemaaktj. Neet êrreg fris, want dao kwoom völ urinezoor (gewoeëne minselikke pis) aan te pas. Saoterdes woeërte te stoffe dao-in te weike gezatte en smaondjes hoonge ze de blaw lappe te druuëge. Dae-n daag koste de blawvêrvers dus neet wêrreke. En dao keûmtj de naam “Blawwe maondjig” vanaaf. En neet, waat völ minse meine, dejje dan uut mosj röste van vuurgaondje zoondig en de alkoholspeegel langzaam mosj aafbawwe. In ’n presèsverbaal van vreuger stieët beschrieëve det di-j ververi-j stoonk wi-j ’n boutkiet (neet gek neteûrlik) en det de oongergrondse bieëk di-j d’r langs leep dék verstoptj waas. Mer dao zal ’t openbaar sekreet (schiêthoês) naeve de kêrktoeëre, waat oppe zelleje bieëk oetkwoom, ouch neet vrieëmdj aan zeen gewaesj.
Mer de boore mènnekes oppe foto dieëje allein soondes asze de nao hoeëmes gînge eur soondes pak aan. En altiêd oppe klûmp. Det trooj zich baeter oppe-n akker en inne wej. Ge mosj d’r allein neet te haard op renne, want dan haadje groeëte kâns dejje uch harînkeldje. En det dieëj verrèkkesse pien! Det keûmtj awiel neet zoeë dék mieër vuuër, want oeës molie-jaerkes zeen neet zoeë haard as de kannedassehoutere klûmp van toen. Op wieëg nao hoês, nàò de hoeëmes, waas de kâns op harînkele ’t groeëtst, ajje teminste, wi-j zich det toen huuërdje, e paar eurkes beej ’t Broen Paerd (woeë ésj geblieëve nondedju!) haatj gezaete. Met lichte stèpkes en ‘ne zwaore kop op heivers aan traeje kos vör det ongemaak de oeërzaak zeen. En det waas neet mis, want ge stoeëdje eur înkels kepot detj bloodje en dan blieëve de zök aanne wong plèkke. Oppendoor kwoom d’r ’n ruuëfke op, en det stoeëdje ge d’r eeders kieër weer vanaaf en dan bloodje ge weer as e vêrreke. Op di-j memênte es slivvenhieër déks in krachtige taal aangeroôpe, det kân ich uch zegke! En det waas gein geschikdje taal vör nonne-uuërkes, ofschoeën di-j slivvenhieër ouch um d’n haverklap aanspraeke. Mer ângers.
Soondes dieëje de manskaerels nao de kêrk zwèrtgelakdje klump aan. Det stong sjieker beej ’t pak. Oppe-n akker droôge ze ongevèrfde. Det kujje met eur klûmp aanveûle!
© Frits Weerts / Bullseye Publishing
Boek Stamtäöfelke kopen
’t Book es te koup beej de bookhândel (Bruna, Primera), de oetgaever Bullseye Publishing en beej Frits zelf (bestelle via e-mail) vör de priês van 24 eurokes.we
