Deken Ed Haenen wijdt op 31 december 1924 de spiksplinternieuwe zesklassige Sint- Martinusschool aan de Hieronymuswal (nu Emmasingel) in. Het gebouw is ontworpen door stadsarchitect M. Bauwens (ook verantwoordelijk voor de plannen van de singels).
De bouwkosten, inclusief grondaankoop voor deze nieuwe jongensschool hebben iets meer dan 43.000 gulden bedragen. Na de wijding van de klaslokalen door deken Haenen, rond 11.00 uur, bestaat voor de Weertenaren de kans om het gebouw zelf eens van binnen te bekijken.
De school wordt na de Tweede Wereldoorlog te klein. Medio 1950/1951 vindt een uitbreiding plaats met nog eens zes leslokalen en een trapportaal.
Ter gelegenheid van de ingebruikname van de nieuwe vleugels biedt het gemeentebestuur een gebrandschilderd raam aan met de voorstelling ‘Sint-Martinus op het paard voor de bedelaar’ dat in het nieuwe trapportaal te zien is.
Het eerste hoofd van de school is broeder Victorianus. Sinds begin van de jaren zeventig van de vorige eeuw bekleedt een niet-geestelijke, de uit Zundert afkomstige Jan Vos, deze functie.
Vanaf het schooljaar 1974/1975 zijn meisjes toegelaten op de school. Een jaar later is de fusie met de Mariaschool (voor meisjes) een feit. In 1978 komt daar de kleuterschool bij.
Medio 2014 is de school nog steeds in gebruik, maar dan als tijdelijke opvang van scholieren voor wie geen schoolgebouw beschikbaar is vanwege renovatie of nieuwbouw.
De St. Martinusschool, het laatste gemeentelijke monumentale schoolpand aan de singels dat de slopershamer heeft getrotseerd, is uitermate geschikt voor een publieke en een openbare functie in het belang van de geschiedenis van de stad Weert.
