Woeërum zitj d’r neet mieër jonk vôllek aanne stamtaofel? Gooj vraog, woeë-op ’t antwoeërd duudelik es. Ieërstes: di-j kunne neet oeëver vreûger kalle, en twieetsj: di-j gedatieëdje (neûmtj ze um de nondedju neet AOD!) meine det di-j jong niks in te brînge hebbe. Det es geine zauwel, want di-j hebbe ’t allein mer oeëver de wichter en ’t wêrrek.
En dao zeen di-j aojer minse noow zjuust vanaaf, en det gaajt eur. D’r zeen d’r waal beej di-j tössedoeër oppe kleinwichter motte passe uut arigheit of nooëj, en di-j hebbe dus geine tiêd um aanne stamtaofel te kaome zitte. Ich zeen ze langs schuufele en met ’n schael oug nao oeës terrasje kieke. “Kos ich dao mer beej gaon ziite”. Mer hae es deenstdoondj sjefeeur vanne wichterwage en de supervizor luiptj d’r naeve en höltj ‘m van det heiligehuuske aaf. “Dette mich dao nondedju neet beej inne kroeg gieët zitte!” Êrrem minse zeentj, di-j nog zoeëvöl plezeer int laeve zoeëje kunne hebbe en mich verhaole van vreûger koste vertelle, mer ich moog ze neet achter dae mamma-tênk oet sluuëre. Ze hebbe wul ‘s ’n wieërwoeërd: “Mien vraw koeëktj vanaovendj, en as ich te laat toês kom, koeëktj ze nog haarder!” DUS: koeëktj zellef waat uch gaajtj. En ’t alternatief es bitterballe en kieës met sopsuiskes vanne kastelein(se), want dao paajtj hae (of zeûj) uch mej. Hiêmaol neet êrreg asdejje daomej kontênt zeet en kâl zat hetj aanne stamtaofel. Toês zèdje uch dan achter d’n tillevies, slaoptj dao ’n eûrke en gaotj dan nao bed. Waat e laeve!!!!
Ge motj ’t neteûrlik neet tewiêt late kaome, wi-j Bert van Hubèr van Merie vanne Foo gebuuërdje. Dae waas wat doeër de stad gezwâllektj, haaj zien heiligehuuske beej Mam de Borgie aangedaon en schraveldje nao wat glaze beer en zjenaever oppendoôr met de hând langs de birgitinessemoor inne Maasstraot stillekes aan heivers. Mer toen woeëje nog effe beej De Tram nao binne, mer dao pakdje Tinus Broeëds ‘m beej z’ne kraag en bókseboeëm en zagt: “Gaotj mer trök woeë ze uch zaat gevoordj hebbe, heej maakdjae gein spatjes mieër!”, en zat ‘m boete. Dao hieët di-j Groeëtmoel (zoeë neume ze di-j vanne Maasport!) doeër Tinus völ van gelieërdj toenne nog joonk woor, want det waas nog vuurdet beej de kefee van Mam in november 1968 de schaoj oppe knip ging. ’n Groeët verlees vör ’t Wieërter kefee-laeve, woeë ve ’t aanne stamtaofel nog dék met völ emosie oeëver hebbe. Zwêllege in nostalgie zegke ze dao-tieëge, en det es beej ’n pötje beer hieël neet êrreg. Det es gezamelikke memorie.
© Frits Weerts / Bullseye Publishing
Boek Stamtäöfelke kopen
’t Book es te koup beej de bookhândel (Bruna, Primera), de oetgaever Bullseye Publishing en beej Frits zelf (bestelle via e-mail) vör de priês van 24 eurokes.
