Aanne stamtaofel beginne de gesprekke mieëstentiêds met gezoûwel oeëver ’t waer. ’t Es noeëts good, of ’t doûgtj neet. Eme hieët altiêd wul wat te schiêtschoeëtele. En zieëker inne wîntjertiêd esj te kaod, te naat, ’t wéjtj te haard, dae rot snieë, dikke moêt, oôzel en waat neet âl. Affeng: kloeëte waer. Mer ajje wat positiever int laeve staotj mojje det ’s ângers bekieke. Dan es det kloeëtewaer inins samed’rlekkermejaankloeëtewaer. Oonger de dieëkes neteuurlik, ângers esj te kaod. Es det ’n idee vör ‘ne reîngelèchtigezoondigachternaomiddeg? Dan staoje beej Dennenoord ouch neet inne ri-j te wachte tot d’r weer ‘ne stool of kruk vreej es. En zieëker aanne stamtaofel. Zitte dao warêmpel hieël hoêshaojes koffie, al-dan-neet met vlaaj, te drînke, as de stamgaste dao eigelik groeëte potte beer motte zitte te höffe. Ongehuuërdj. Stamgaste aan welke stamtaofel en woeë dan ouch, es arig vôllek. Ge kuntjer alle kânte mej op, zoeëlang asdejje ze mer neet van eur eige taofel, of zelfs stool, aafhaodj. Want dan waere ze komplieët ongemoodj en weite neet woeë ze-n ’t mot zeûke. Ze kriêge ‘ne wazige, schrikèchtige blik inne ouge en wieëte neet woeë-op-aan. Tot ze ‘ne lotgenoeët in ‘ne ângere oethook vanne kefee ontware en dae eur ineins vâstigheid geuftj umdet ze dan wieëte woeë ze haer-oppes motte. Ajje dan onverhoeëptj ouch nog eeme ângers as de vertrowdje kastelein(se) hetj dae (di-j) uch bedeentj, esj hieëmaol êrg, want dan mojje ounog zegke waaje zoeëtj wille drînke. Eur eigese vertrowdje bedeêning hooftj det neet te vraoge, di-j bringtj det gewoeën. Of kiektj uch effe aan vanachter de tapkast, en ajje dan kniktj wieëte ze zat en brîngtj uch waaje altiêd gewindj zeet tot uch te neme. ’n Vaststaondj rituweel. Dao mojje neet tevöl vanaaf wiêke. Vaste gaste kunne uch oeëver eûr eige kefee presies zegke weem, op wèlke daag op det bepaaldj oor op wèlke kruk aan d’n tap zit.
Mer eigelik esj int hieël laeve zoeë. Gewuuëndjes zeen wi-j ‘ne jas daeje aandootj. Ge zitjer neet aan vâst mer ge misj ‘m asse d’r neet es. Wi-j ich nog neet zoeë lang gelieëje eedere zaoterdigmêrrege um hallef nuuëge nao de mêrrentj gong, wist ich vantevuuëre weem ich dao tieëge zoeëj kaome. Sollie Bergmans, Miel Haenen, Ben van de Kruis, Piet (Veldeke) Hermans en nog e paar.
En asze d’r neet woor dachdje: “Zoeëje zeek zeen?”. Det waas nog inne tiêd det de greuntjes nog neet in ’n înkele verwèrmdje supermêrrentj-tênt te koup woore, mer aan ’n paar kräömkes inne oeëpe locht. Dan koszje ’t d’r same oeëver hebbe waatvör gruentjes dejje di-j waek zoeëtj aete. En de greuntjesboor (in eige persoeën!!!) zagt uch waat ’t vörste en goojekoupste woor. En dae heeël in ’t sezoên ’n kisje kni-jboeëne vör uch achter, umdette wist dejje daonao zoeëtj vraoge. Vergânge ti-jje…………….. Ich ving d’r niks mieër aan oppe mêrrentj. Ajje noow ‘n (weliswaar leef) bedeensterke vraogtj nao kni-jboeëne of kappesmoos, beloôre ze uch oof dejje van ’n vrieëmdje planeet kotj. “U moet daar maar eens kijken, meneer”, en dan wiesj ’t met z’n vîngerke êrreges nao achter inne tênt, verlîchtj wi-j ‘ne bâlzaal.
“Börsj”, deenk ich dan en haal miên krolmoos en poor beej Mart Nouwen, rechtstreeks vanne boor. Onbespoeëte, det dan ouch nog.
© Frits Weerts / Bullseye Publishing
Boek Stamtäöfelke kopen
’t Book es te koup beej de bookhândel (Bruna, Primera), de oetgaever Bullseye Publishing en beej Frits zelf (bestelle via e-mail) vör de priês van 24 eurokes.
