Vae hebbe hongsgelök aanne stamtaofel detve ordêntelikke minse aanne taofel hebbe zitte. Angers zoeëtj d’r òp gegânge zeen. Met de voêst oppe taofel, of nog erger: oppe bölles! Want d’r zeen vuuër en tieëges van ’n gedâcht. Woeë gieëget oeëver? Woeërum dooje mej aan ‘ne wedstriêd? Um te winne en de ieërste te zeen! Jao? Daorum dooje mej aan haârdloupe, fietserènne, schaatse (asj vruusj), ténnese, langlauf, slalom (oppe ski-latte), du-, bi-, tri-, atlon en det soeërt wedstrijde. Mer ajje al gaw d’r âchter kotj dejje neet kuntj winne?
Woeërum reezje dan nog mej? Vör di-j zûllevere of broônze medalie di-jje in eur nachkèsjeslaaj kuntj legke en wieter gein kloeëte waerd es? Hoeëgoet eûr kîndsjkîndjer di-j oeëver hoongert jaor zegke: “Mien oeëver-groeët-opa (oma) hieët hoongerj jaor gelieëje ’n medalie gewonne!“ Dao kunne ze mej opschöppe, mer dooje ’t daovör? En ajje geine profvoetballer (-ster) zeetj kujje d’r ouneet schatriêk van waere. Want det es gewoeën verkapdje minse-hândel woeëtj um miljoene gieët. Det hieët niks mieër met sport te make, geûftj eederein tow, mer ze ze zitte waal ammaol achter de kiekbuis as di-j miljonaers tieëge de bâl motte trappe. Nein, det waas in d’r tiêd van Abé Lenstra en kieper Piet Kraak toch wul ângers. Di-j kwoome gewoeën as hollandse joonges op eur fietske nao de wedstriêd en leepe gewoeën tösse de minse doeër zoonger doeër hordes gekgewoeëre voetbalfanate besproonge te waere. ’t Leefst zoeëje di-j gekke ’n stökske vêl van det idool aaftrekke en as rillekwie beware in ’n gouwe kisje.
Jaomer detj zoeëwiêt mette sport gekaome es det de toppers as aafgode vereerdj waere, totdet ze op eur dertigste ram aafgebördj zeen en in ’n verzörgingshoês vertroeteldj motte waere. Mieër waardieëring hebbe ve vör de echte sportluj di-j soondes eur rondjes jogge, roondkerre op eur fietske met bendj di-j op rupsbèndj liêke, en tennisers di-j vör de bewieëging en de kompeni-j eur bèlke oeëver de baan op-en-nieër hawwe. Wandelaars di-j in etappes 400 kielemaeter Pieterpaad loupe, zoonger de ieërste en de vlotste te wille zeen. Geneete vanne bewieëging zoonger ’t geluid van rînkelendje medaalies en klaterendje gêldjstökke achter in eure kop. ’t Zâl wul ’n aafwieëking van michzèlf zeen, mer ich gaef gein balle um topsport en blief d’r neet vör toês um te zeen wi-j ze zich aanne gaert wêrreke. Van d’n ângere kânt haoje ze waal völ minse bieëzig as di-j, lui-j oongeroetgezaktj, in eure praos di-j gekke fanatiekelinge ounog zitte aan te moedige, terwiêl ze det op hoongerte kielemaeters aafstand toch echt neet kunne huuëre. Mer ’t es niks noets. De Romeinse keizers wiste ’t al. “Panem et Circensis“ (Brood en spelen), waas ’t devies. Dan blieëf ’t gepeupel röstig. Mer di-j gladiatore kwaome d’r neet laevendj vanaaf. “Ave Caesar, moriture te salutant”.
Vertaaldj: “Juulke, ge hetj de komplemênte van di-j mèn di-j zich vör uch kepot gaon vechte”. En Julius knikdje minzaam. (Julius Caesar = Publiek van allwiel)
